Harika
Mükemmel
Muhteşem
Fena Değil
Beğenmedim
1999 senesinde 17 Ağustos ve 12 Kasım depremlerini yaşayan Düzce, 1’i yeni 7 ilçenin bağlanmasıyla 09.12.1999 gün ve 23091 sayılı Resmi Gazete’de piyasaya sürülen 584 sayılı KHK uyarmanca il olmuştur.
Batı Karadeniz’in ayakta kalan tek antik kenti olan Düzce’nin tarihi, M.Ö. 1390-800 senelerı içinde yargı süren Hitit (Eti) uygarlığı’ne kadar uzanır. Düzce ve çevresi 15. Yüzyıldan beri yerleşim alanıdır. Bitinyalılar devrinde Prusias (Konuralp)’de yerleşim yeri mevcuttu. Bugünkü Düzce’nin kurulu olduğu alan bataklık haldeydi. Roma ve Bizans devrinde son kral IV. Nikomedes’in vasiyeti gereğince M.Ö. 74 yılında Roma İmparatorluğuna devredilmiştir. Bitinyalılar devrinde bataklık halinde bulunan Düzce Ovası, Romalılar süreında ıslah edilerek ziraat için elverişli hale getirilmiştir. Romalılardan sonra bu bölge Bizanslıların eline geçti. Düzce’nin gelişmesi Bizanslılar devrinin son zamanlarına rastlar.
Düzce, Orhan Gazi’nin komutanlarından Konuralp Bey’in Bizans Tekfurları ile 1323’te yaptığı cenklar sonucu Osmanlı topraklarına katıldı. Düzce’nin Konsapa adını alması bu devrededir. O zamanki yerleşim merkezi Gümüşabadı’dır. Daha sonra ilçe merkezine Üskübü denildi. Yerleşim merkezi de Prusias (Üskübü) bugünkü Konuralp kasabası idi. Düzce bu zamanda, tecim ve arazi bakımından ilk ilçe merkezi olan Gümüşabadı’yı gölgede bıraktı. Bu nedenle 1871 yılında yerleşim yeri Düzce’ye nakledildi. 1869 yılına değin Kastamonu Vilayeti Bolu Mutasarrıflığı, Göynük Kasabası’na bağlı bir nahiye olarak tarihte yer almıştır. 1869 senesinde ise Bolu Sancağı’na bağlı Kaza olmuştur.
İl toprakları, kıyı kesimi haricinde ortası çukur, çevresi dağlarla kuşatılmış alanlardan kaynaklanır. şimal kesimde Akçakoca Dağları, doğu kesimde Bolu Dağları, güneydoğu ve cenup kesimde de Abant Dağları’nın batı uzantıları yer alır. Düzce’nin denizden yüksekliği 150 metredir.
Orta kesimdeki çukur alanda tarımsal üretim açısından büyük örutubet taşıyan Düzce Ovası yer alır.
İlin başlıca akarsuyu Melen Çayı’dır. Akçakoca Dağları’ndan doğan bu akarsuyun Melen Gölü de denilen Efteni Gölü’ne kadarki bölümü küçük Melen Çayı, bu gölle denize döküldüğü Melenağzı arasındaki kısmına de Büyük Melen Çayı adı verilir. Tarım alanlarının sulanması ve bu alanların taşkından korunması amacıyla ufak Melen Çayı üzerinde yapılan Hasanlar Barajı’nın tamamlanma tarihi 1972’dir. Hasanlar Baraj Gölü ildeki tek suni göldür.
Düzce ili, Karadeniz Bölgesi’nin kıyı kesimlerinde görülen nemli ve fazla sert olmayan iklimin tesiri altındadır. Yıllık ısı ortalaması 13,3 oC, senelik toplam yağışların ortalaması 822,6 kilo/m2 olup, ortalama nispi nem %75,2’dir. Düzce, organik bitki örtüsü açısından zengin sayılan bir ildir. Kıyı kesimi maki ve yalancı makiler, kıyı ardındaki dağlar ise gürgen, kayın, kestane ve meşelerden oluşan ormanlarla kaplıdır. Düzce Ovası’nı kuşatan dağların alçak kesimlerinde geniş yapraklılardan, yüksek kesimlerinde ise karaçam, sarıçam ve köknarlardan oluşan ormanlar vardır.